Glowworms en The Lord of the Rings
Door: RiekyTeun78
Blijf op de hoogte en volg Rieky & Teun/Theo
02 Februari 2011 | Nieuw Zeeland, Napier
Nog even terugkomend op Rotorua en omgeving. Als je in de streek rond Rotorua rijdt, krijg je het idee dat op verschillende plaatsen brand is. Dit is echter niet het geval, want de rookpluimen zijn nl. stoomwolken, afkomstig van de vele heetwaterbronnen. Zo’n bron was dus ook aanwezig op onze camping Waikite Valley Thermal Pools, zoals al door ons vermeld. Na ons laatste bericht hebben we nog wat sight-seeing gedaan in Rotorua. Je kunt daarbij niet om Lake Rotorua heen, want dat is behoorlijk groot. Vanaf het meer kun je o.a. met een watervliegtuig een vlucht in de omgeving maken. Verder zijn er veel andere activiteiten op het water mogelijk (windsurfen, kajakken, vissen). Wij hebben ons beperkt tot eerder genoemd bezoek aan Wai-O-Tapu en ’s middags(op de 29e januari) hebben wij even afscheid genomen van de fam. Willemsen. Dit betreft een echtpaar, dat drie maanden per jaar (in de Nederlandse wintermaanden) in Nieuw-Zeeland is (waar zij ook een huis hebben laten bouwen, dat naast het huis van hun dochter staat). De rest van het jaar wonen zij in Nederland. Aan het eind van de dag hebben wij wederom gebruik gemaakt van de heetwaterbaden van de camping, zeer relaxed.
Op zondag 30 januari zijn wij vertrokken naar Waitomo, waar zich de Waitomo Glowwormcaves bevinden. Dit betreft een tenminste 45 km. lang grottenstelsel met kalksteenformaties, die in verbinding staan met de Waitomo. In meerdere grotten zijn glimwormen en mooie kalksteenformaties te zien. Wij hebben twee grotten bezocht (via Spellbound, in onze ogen een aanrader), waarbij de gids ons op een zeer humoristische wijze uitleg gaf over het ontstaan van deze grotten en het fenomeen gloeiwormen. De eerste grot voeren wij met een bootje door het daar aanwezige stroompje en de tweede grot liepen wij over een aangebracht looppad. Wederom een fantastische ervaring om in een pikdonkere grot de glimwormen te kunnen zien gloeien. Het lijkt eigenlijk enigszins op het plafond in de slaapkamer van Aal en Tine (de familie weet dan wel genoeg). Omdat wij deze activiteit direct op de dag van aankomst in Waitomo konden doen, hebben we daar maar één nacht doorgebracht en zijn wij op maandag 31 januari vertrokken naar Tongariro National Park. Het plan was om hier op 1 februari de Tongariro Alpine Crossing te doen, een wandeling van ongeveer 19 km. over gevarieerd en spectaculair vulkanisch terrein. Maar dan moest het wel beter weer worden, want bij onze aankomst op de camping bij Tongariro op 31 januari om ongeveer 4 uur in de middag regende het pijpenstelen. Het weerbericht voor 1 februari was in ieder geval goed.
Op dinsdag 1 februari gingen wij om 06.30 uur (vroeg, althans volgens vakantiebegrippen) uit ons bedje, omdat wij om 07.45 uur moesten klaar staan voor de transfer naar de start van de wandeling Tongariro Crossing, die loopt van Mangatepopo tot Ketetahi (daar wordt je weer opgehaald). De lucht was staalblauw, dus dat beloofde veel goeds. De Tongariro Crossing wordt overal beschreven als de beste dagwandeling in Nieuw Zeeland. Die beschrijving kunnen wij na het maken van deze wandeling alleen maar beamen. Hij begint op ongeveer 1100 meter hoogte en loopt vervolgens naar bijna 1900 meter. Onderweg heb je fantastische vergezichten en passeer je Mount Tongariro. Ook daar kon je nog naartoe lopen, maar dat kostte je dan wel 2 a 3 uur extra. Dat hebben wij maar niet gedaan, want anders hadden we de deadline voor de transfer terug naar onze camping zeker niet gehaald. Na ongeveer een uur licht stijgen, kregen we de Devil’s Staircase voor onze kiezen (Linda & Alan, jullie weten dan wel genoeg). Onderweg passeerden we op een gegeven moment een aantal meren, die verschillende kleuren hadden, te weten de Blue Lake en de Emerald Lakes. Prachtig om te zien en te fotograferen. Ook passeerden we een aantal kraters. De Red Crater (ongeveer 1900 mtr.) was het hoogste punt van de wandeling. Voor de filmliefhebbers onder de lezers: in deze omgeving zijn veel van de opnames voor de filmtrilogie van The Lord of the Rings gemaakt. De wandeling was behoorlijk vermoeiend, maar mogelijk lag dit aan onze conditie. Het stijgen viel al niet mee, maar de afdaling aan het eind was helemaal een aanslag op verschillende spiergroepen. Wij waren opgelucht toen wij om 10 over 4 (de deadline lag op half vijf, arriveerde je daar na het genoemde tijdstip, dan moest je zelf voor vervoer terug zorgen) ’s middags het terrein bereikten waar alle busjes op de verschillende wandelaars stonden te wachten. Al met al hebben wij er geen spijt van dat wij deze wandeling hebben gemaakt. Het was een grandioze ervaring, mede door het stralende weer. Na een lange en heerlijke nachtrust zijn wij vanmorgen (woensdag 2 februari) omstreeks 08.45 uur vertrokken richting Napier, dat aan de kust ligt, via de Inland Patea Route. Onderweg weer meerdere foto’s gemaakt van de ongekend mooie omgeving (wat moet dat worden als het Zuidereiland nog veel mooier is…….). Om ongeveer 13.30 uur bereikten wij in Napier onze wederom prachtige camping. Bij het parkeren op onze staanplaats helaas een laaghangende tak geraakt, waardoor schade aan de bovenkant van de camper is ontstaan. Enorm balen, maar gelukkig zijn we ervoor verzekerd. Op dit moment waait er een mistral bij een temperatuur van 28 graden (een iets hogere temperatuur dus dan in Nederland). Het lopen ging ons vandaag nog wat moeizaam af……….Op naar de dag van morgen.
Op zondag 30 januari zijn wij vertrokken naar Waitomo, waar zich de Waitomo Glowwormcaves bevinden. Dit betreft een tenminste 45 km. lang grottenstelsel met kalksteenformaties, die in verbinding staan met de Waitomo. In meerdere grotten zijn glimwormen en mooie kalksteenformaties te zien. Wij hebben twee grotten bezocht (via Spellbound, in onze ogen een aanrader), waarbij de gids ons op een zeer humoristische wijze uitleg gaf over het ontstaan van deze grotten en het fenomeen gloeiwormen. De eerste grot voeren wij met een bootje door het daar aanwezige stroompje en de tweede grot liepen wij over een aangebracht looppad. Wederom een fantastische ervaring om in een pikdonkere grot de glimwormen te kunnen zien gloeien. Het lijkt eigenlijk enigszins op het plafond in de slaapkamer van Aal en Tine (de familie weet dan wel genoeg). Omdat wij deze activiteit direct op de dag van aankomst in Waitomo konden doen, hebben we daar maar één nacht doorgebracht en zijn wij op maandag 31 januari vertrokken naar Tongariro National Park. Het plan was om hier op 1 februari de Tongariro Alpine Crossing te doen, een wandeling van ongeveer 19 km. over gevarieerd en spectaculair vulkanisch terrein. Maar dan moest het wel beter weer worden, want bij onze aankomst op de camping bij Tongariro op 31 januari om ongeveer 4 uur in de middag regende het pijpenstelen. Het weerbericht voor 1 februari was in ieder geval goed.
Op dinsdag 1 februari gingen wij om 06.30 uur (vroeg, althans volgens vakantiebegrippen) uit ons bedje, omdat wij om 07.45 uur moesten klaar staan voor de transfer naar de start van de wandeling Tongariro Crossing, die loopt van Mangatepopo tot Ketetahi (daar wordt je weer opgehaald). De lucht was staalblauw, dus dat beloofde veel goeds. De Tongariro Crossing wordt overal beschreven als de beste dagwandeling in Nieuw Zeeland. Die beschrijving kunnen wij na het maken van deze wandeling alleen maar beamen. Hij begint op ongeveer 1100 meter hoogte en loopt vervolgens naar bijna 1900 meter. Onderweg heb je fantastische vergezichten en passeer je Mount Tongariro. Ook daar kon je nog naartoe lopen, maar dat kostte je dan wel 2 a 3 uur extra. Dat hebben wij maar niet gedaan, want anders hadden we de deadline voor de transfer terug naar onze camping zeker niet gehaald. Na ongeveer een uur licht stijgen, kregen we de Devil’s Staircase voor onze kiezen (Linda & Alan, jullie weten dan wel genoeg). Onderweg passeerden we op een gegeven moment een aantal meren, die verschillende kleuren hadden, te weten de Blue Lake en de Emerald Lakes. Prachtig om te zien en te fotograferen. Ook passeerden we een aantal kraters. De Red Crater (ongeveer 1900 mtr.) was het hoogste punt van de wandeling. Voor de filmliefhebbers onder de lezers: in deze omgeving zijn veel van de opnames voor de filmtrilogie van The Lord of the Rings gemaakt. De wandeling was behoorlijk vermoeiend, maar mogelijk lag dit aan onze conditie. Het stijgen viel al niet mee, maar de afdaling aan het eind was helemaal een aanslag op verschillende spiergroepen. Wij waren opgelucht toen wij om 10 over 4 (de deadline lag op half vijf, arriveerde je daar na het genoemde tijdstip, dan moest je zelf voor vervoer terug zorgen) ’s middags het terrein bereikten waar alle busjes op de verschillende wandelaars stonden te wachten. Al met al hebben wij er geen spijt van dat wij deze wandeling hebben gemaakt. Het was een grandioze ervaring, mede door het stralende weer. Na een lange en heerlijke nachtrust zijn wij vanmorgen (woensdag 2 februari) omstreeks 08.45 uur vertrokken richting Napier, dat aan de kust ligt, via de Inland Patea Route. Onderweg weer meerdere foto’s gemaakt van de ongekend mooie omgeving (wat moet dat worden als het Zuidereiland nog veel mooier is…….). Om ongeveer 13.30 uur bereikten wij in Napier onze wederom prachtige camping. Bij het parkeren op onze staanplaats helaas een laaghangende tak geraakt, waardoor schade aan de bovenkant van de camper is ontstaan. Enorm balen, maar gelukkig zijn we ervoor verzekerd. Op dit moment waait er een mistral bij een temperatuur van 28 graden (een iets hogere temperatuur dus dan in Nederland). Het lopen ging ons vandaag nog wat moeizaam af……….Op naar de dag van morgen.
-
02 Februari 2011 - 09:44
Green Hart:
Wat een variatie, prachtig! De grottenwandeling was alvast een voor-proefje van het afzakken in de mijn?
Je houdt het wel droog in bed door de beschadiging? With love. Doei. -
02 Februari 2011 - 10:28
Lin X X :
Zijn we weer kop thee inschenken en computer aanzetten ja!!!! een verhaal grandioos he die wandeling (ben een beetje jaloers). en god-zei-dank een goede dag. Ik denk dat ik een petje op zou moeten in de grotten .Ik hoop dat je fotoos van die wormpies hebt kunnen maken. doe het een paar daagjes lekker rustig aan.Heb je nou al een pie-shop gevonden? En teun de luxe van een camper huren. Gelukkig je eigen auto niet. HEt enige is het is enkelt bij mensen die niks doen, dat er nooit wat gebeurt. Veel plezier voor de volgende dagen x x -
02 Februari 2011 - 16:02
Gerda:
Weer een hele belevenis, jammer dat het niet lukt met de fotoos want we zijn wel heel benieuwd hoor. Groetjes van allemaal vanuit een druilerig Den Haag, en een goed vervolg van jullie fantastische reis! -
03 Februari 2011 - 07:37
Jorine En Michiel:
Leuk om weer een verhaal te lezen. We zijn even niet op de site geweest dus we hebben heel wat verhalen in te halen!! We zijn benieuwd naar alle foto's, het klinkt zo mooi allemaal. Hopelijk zijn jullie uitgerust en veel plezier weer. Liefs -
03 Februari 2011 - 08:43
John:
Wat een verhaal. Ik kan uit het verhaal opmaken, net als de vorige, dat elke dag weer een nieuw avontuur is voor jullie.
Gezien de lengte van de wandeling kan ik cocluderen dat het met de conditie goed zit. Blijf ons verrassen. -
04 Februari 2011 - 17:07
Aad Kr.:
Hoi Theo en Riecky.
Wat een avontuurlijke tocht. Prachtig in die grotten.
Ik schrijf jullie alvast in voor de 4-daagse. Veel plezier.
Tot de volgende keer.
Aad.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
