Twee uitersten: Zion NP en Las Vegas

2 juni:
Op deze dag zouden wij een wandeling gaan doen, genaamd Angel's Landing, een zeer pittige met veel klimwerk. Maar na enige discussie, waarbij onze conditie en de hoge temperatuur met name aan de orde kwamen, besloten we deze wandeling niet te doen. In plaats daarvan knoopten wij vier wandelingen aan elkaar, te weten de Lower en de Upper Emerald Pools, de Kayenta trail en The Grotto. Toen wij rond 09.00 uur bij de halte van de shuttlebussen kwamen, bleken wij niet de enigen die het plan hadden opgevat te gaan wandelen. Het stond rijen dik, maar dankzij het grote aantal ingezette bussen waren we snel aan de beurt. Ondanks het relatief vroege tijdstip was het toch alweer +30 graden. Ook in deze wandeling zaten pittige stukjes, maar rond 13.00 uur hadden we het hele rondje achter de rug. Bij de Zion Lodge iets gegeten, waarbij Teun nog een Amerikaan sprak, die warempel een groot deel van zijn leven voor Douwe Egberts in de USA had gewerkt. Omdat het nog warmer was geworden, besloten we een tijdje rust te nemen bij de camper, om dan aan het einde van de dag nog een kleine/korte wandeling te maken. Maar hier kwam het niet meer van, omdat de temperatuur inmiddels tot boven de 35 graden was gestegen. Omdat de drankvoorraad was geslonken, besloten we op een terrasje een neut te gaan nemen. Maar hierbij hadden we geen rekening gehouden met de strenge wetten van de staat Utah, die voorschrijven dat je alleen maar alcohol kunt drinken als je daarbij een maaltijd geniet, helaas. Daarom op zoek naar een liquorshop, wat niet mee viel. Maar uiteindelijk vonden we dankzij de chauffeur van de shuttlebus de winkel. Daarna terug naar de camper, waar Riek een lekkere maaltijd maakte. Daarna met vermoeide benen naar bed.
3 juni:
Redelijk vroeg opgestaan om te vertrekken richting Las Vegas. Het eerste deel van de rout was nog Zion NP uit, maar daarna werd het een beetje saai. In de buurt van Lake Mead gingen we de door Teun uitgestippelde route op, die door het Valley of Fire SP en door de Lake Mead National Recreation Area liep. Een hele mooie route. Voordat we naar Las Vegas reden, hebben we nog een kort bezoek gebracht aan de Hoover dam. Ook een technisch hoogstandje dat daar is geleverd. Opvallend was, dat er een enorm strenge controle was. Ook onze camper werd aan een "grondige" inspectie onderworpen. Daarna dus richting Las Vegas, naar de camping CircusCircus, een soort grote parkeerplaats voor campers, maar dan wel met alle faciliteiten. Om er te komen moesten we zowat de hele Las Vegas Boulevard afrijden, de zgn. Strip. Het was verschrikkelijk druk, mede omdat het zaterdag was. Wat opvallend was, dat tussen al de schreeuwerige reclames twee namen van onze bekendste deejays eruit sprongen, t.w. Tiesto en Armin van Buuren.
Na de camper te hebben neergezet, zijn wij op pad gegaan naar een restaurant in het gebouw van CircusCircus, wat eigenlijk een doolhof is met allerlei gokfaciliteiten, met hier en daar de mogelijkheid om iets te eten. We keken onze ogen uit. Uiteindelijk besloten we voor een pizza te gaan, maar dit bleek achteraf geen goede keuze. De pizza van Teun (een calzone) was werkelijk vol gestouwd met veel te veel salami, zodat hij eigenlijk niet meer was te vr..... De pizza van Rieky kon nog wel door de beugel. Daarna onze ogen uitgekeken naar de gekkigheid in CircusCircus en Teun heeft nog een gokje gewaagd zonder dat dit iets opleverde. De temperatuur was overdag rond de 40 graden en ook 's avonds bleef het lang warm. Daarna voor de eerste keer deze vakantie met de airco aan naar bed gegaan.

Deze twee dagen (en de 1e juni daarin meegenomen) samenvattend concluderen wij dat Zion NP een aanrader is. En dat Las Vegas een hinderlijke (maar toch ook wel vermakelijke) stop was tussen al het moois, dat wij de afgelopen tijd hebben gezien en nog gaan zien.

Morgen volgt nog een verhaal m.b.t. vandaag (4 juni).